- on yetdi
- [اون یئتدي]17 عدد
Sözlük Azərbaycan Türkcəsi - Farsca. 2015.
Sözlük Azərbaycan Türkcəsi - Farsca. 2015.
əvnə — I (Cəlilabad, Füzuli, Zəngilan) dəfə. – Qurdu gündə üç əvnə yarpaxlerıx (Zəngilan); – Bir əvnə yedim (Füzuli); – Hər əvnədə yetdi adamın xörəyin ye:ir (Cəlilabad) II (Cəlilabad, Füzuli) nahar fasiləsi, tənəffüs. – Qolxozçılar əvniyə gəliblər… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tatoy — (Çənbərək) Novruz bayramında uşaqların bir yerə yığışıb hazırladığı xörək. – Uşax tatoy bişimə:yetdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
teylənməx’ — (Gəncə, Hamamlı, Qazax) qaçmaq. – Dana teyləndi yetdi, itəjəx’ gedif (Qazax); – Həsən gedən kimi Kərim də dalınca teyləndi (Gəncə); – Dana damnan çıxıf teyləndi (Hamamlı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
təmbəlit — I (Çənbərək) dolu, dopdolu. – Şümşüt yunnan çualı təmbəlit doldurdu, apardı yetdi II (Bakı) məfrəş. – Təmbəlitdəri ərəbələrə yüklədik, göndərdik bağa … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
təzdənməx’ — (Çənbərək) çıxıb getmək ◊ Təzdənif getməx’ (Çənbərək) – qaçıb getmək. – Ələddin alatorannan təzdənif yetdi kəndə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bikəslik — is. Kimsəsizlik, adamsızlıq; heç bir adamı, qohumu olmayan adamın halı. Yetdi bikəsliyim ol qayətə kim, çevrəmdə; Kimsə yox cizginə girdabi bəladən qeyri. F.. Bikəsliyimə, həsrəti besyarıma rəhm et! H. x.. Dadimə yetə ruzi bəla hiç kəsim yox;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
büryan — sif. <fars.> Odda qovrulan (qovrulmuş), odda yanan (yanmış). Büryan eyləmək (etmək) – 1) odda yandırmaq, qovurmaq; 2) məc. kabab eləmək, yandırmaq. Ayrılıqdan yar mənim bağrımı büryan eylədi; Özünü bir yana saldı, məni bir yan eylədi. Nəs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
darımaq — 1. f. məh. 1. Yırtmaq, dağıtmaq, cırmaqlamaq. Oğlunun quldurlar tərəfindən öldürüldüyünü güman edən arvad üz gözünü darıdı. Ə. Vəl.. 2. Bax darışmaq. Qələnin adamı yetdi yarıya; Necə ki qoyuna ac qurd darıya. Q. Z.. 2. f. məh. Arxasınca danışmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mən — 1. Danışan adamı bildirən birinci şəxs əvəzliyinin təki. Mən sonra gələrəm. Mən deyən oldu. – Ah, mən gündən günə bu gözəlləşən; İşıqlı dünyadan necə əl çəkim? M. Müş.. ◊ Mən ölüm dan. – xahiş və ya yalvarış məqamında işlədilir. Sizə bu təziyədən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəhayət — <ər.> 1. is. Son, axır, qurtaracaq. Hər şeydə başlanğıc və nəhayət vardır. Bu işin nəhayəti nə olacaq? – Həyat nəşəsilə titrəyir içim; Parlaq gələcəyim, nəhayətim var. M. Müş.. Nəhayət vermək (qoymaq) – saxlamaq, dayandırmaq, son vermək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qış — is. İlin payızdan sonra gələn ən soyuq fəsli. Qarlı qış günündə. Bu il qış çox gec gəldi. – Doğrudur, kəndlərdə və balaca şəhərlərdə qışın o qədər bir səfası yoxdur, amma Tiflis kimi yerdə qış böyük bir qənimətdir. C. M.. O, şaxta, boranlı qış da … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti